Op 22 juni heb ik meteen De Bezige Bij weer gebeld. Zelfde
antwoordapparaat, zelfde boodschap. Dan toch maar mailen naar het opgegeven
info-adres…
En jawel, een paar weken later komt antwoord binnen van
Suzanne Holtzer, Hoofdredacteur Nederlandse Literatuur. Zij erkent dat deze
publicatie inderdaad niet doorgegaan is, en geeft als verklaring: “Het plan
bleek te groots en complex om werkelijk ten uitvoer te kunnen brengen.”
Plan opgegeven dus. Deze weinig hoopvolle mededeling roept
bij mij allerlei vragen en emoties op. Eerst maar eens precies lezen wat er
staat. Het plan bleek te groots en te complex.
Te groots? Dat betekent: te edel, te fenomenaal, te formidabel,
te geweldig, te glansrijk, te glorieus, te grandioos? Te heerlijk, te prachtig,
te luisterrijk? Nee, ik denk dat Holtzer hier doelt op de meest ongunstige
betekenis: te hooghartig.
Dat is wel erg bescheiden. Is het werkelijk een hooghartig plan om De
verzamelde brieven van Gerard Reve uit te geven? Is het te “complex”? Hoezo
dan? Zijn er onoverkomelijke rechtenkwesties? Ligt Joop Schafthuizen dwars? Of zijn het
vooral commerciële overwegingen (zie: Claudelondons’ reactie op mijn vorige stukje)?
Wellicht een combinatie van beide?
Wat ook de beweegredenen mogen zijn, de zaak ligt plat. En
dat is moeilijk te aanvaarden. Is er dan geen andere uitgever in Nederland die
met de eer wil gaan strijken? Veen? Van Oorschot? Is Nop Maas een gepasseerd
station?
Wat kan hier helpen? Een aantal gerenommeerde literaten die
zich er sterk voor maken? Een petitie? Een flinke staatssubsidie? Het lijkt mij
een nationale plicht dit met goud beladen schip vlot te trekken.
18 juli 2020
(wordt vervolgd)
