Gotspe van de week

Propaganda-poëzie van een Duitse autofabrikant op de radio:

Wat doet u als u even geen omgevingsgeluid wilt horen?

Omgevingsgeluid is hier dus het gedreun en gebrul veroorzaakt door de benzine- en olieverbrandende auto’s van uw medeautomobilisten; wat kunt u er in hemelsnaam tegen doen?

Dan draait u het portierraampje dicht.

Op zichzelf al een geweldige vondst. Maar er is meer:

Maar als u nu ook frisse lucht wilt hebben?

Dus als u niet alleen geen lawaai wilt horen, maar ook niet de uitgebraakte gassen en dampen veroorzaakt door de benzine- en olieverbrandende auto’s van u zelf en uw medeautomobilisten wilt inademen, zoals al die domme voetgangers en fietsers wel moeten doen? Tja, wat dan?
Dan volgt een tamelijk sullig aanbod voor een airco-servicebeurt, gevolgd door de uitsmijter:

Resultaat: Geen vuiltje aan de lucht!

Let op de dubbele betekenis: alle vuildeeltjes uit de lucht binnen in de auto zijn weggezuiverd èn: daarmee is er in het leven van de automobilist geen vuiltje meer aan de lucht. De geraffineerde suggestie in de slotzin is er een waar Joseph Goebbels trots op zou zijn geweest.

1 mei 2012

Dansende truitjes revisited

Een aantal lezers merkte op dat ik in mijn stukje Dansende truitjes met geen woord heb gerept over de muziek die onder de screensaver zit. Ze hebben gelijk, want die muziek is bijzonder genoeg. Het is een geraffineerde mix van kinderlijke argeloosheid (de xylofoon!) en slimme stilering. Precies zoals de beelden van de dansende truitjes dus.

Op zichzelf komt de score heel dicht bij het gevreesde lift en winkelcentrumdecor, maar in mijn oren is het er juist een geslaagde pastiche van. Samen met de beelden, die helemaal niet synchroon zijn en toch naadloos aansluiten, veroorzaakt die muziek een soort wezenloze opgewektheid, een luchtige sfeer die aan sommige cultfilms uit de 60-er jaren doet denken (De wrekers). Er gebeurt van alles, maar wat maakt het uit. Alles is lichtvoetig en voorbijgaand, “bedoeling” en “betekenis” zijn hier helemaal niet van toepassing. De klok tikt de maat: let’s dance.

Toch, ik beken het, heb ik thuis het geluid afgezet, domweg omdat ik anders de onderbreking te heftig vind als ik aan het werk ben. Voor het geheel moet je echt even stil zitten. Dat is het wel waard. Voor deze truitjes wil elk schaap zich met liefde laten scheren.

 Maart 2012