Carnaval op de fiets

De Tour de France, en eigenlijk elke grote wielerronde, dat is de omgekeerde wereld: de ranke fiets heerst voor een korte periode in de zomer over de wegen. Het zware, gemotoriseerde verkeer, de auto, de motor en zelfs de helikopter voegen zich voor die periode (en op die plek!) in een dienende rol. Het zijn de leeuwen die opzij gaan voor de lammeren. Precies andersom als in de rest van het jaar. En waar kennen we dat van, die totale omkering van de gevestigde orde? Juist, van het carnaval. De Tour is het nieuwe carnaval.

Die omkering geldt in die weken niet alleen op de weg, zo draait de radio opeens de hele dag die ongeïnspireerde Franse slappe-knieën-muziek, die ze de rest van het jaar volkomen negeert. Natuurlijk kan niet iedereen zich foutloos aan die plotselinge omkering van alle waarden aanpassen. Geen wonder dus dat die chauffeur van die Franse radioauto in de Tour deze week even dacht dat hij gewoon naar huis reed, dat alles normaal was, niks geen carnaval. En dus sneed hij die trage wielrenner gewoon van de weg, het prikkeldraad in. Business as usual. Niks aan de hand.

Maar nu schreeuwde alles en iedereen opeens moord en brand van verontwaardiging, hoe kon die idioot botweg die wielrenner snijden? De hele dag en avond werden er vele uren op radio en televisie aan gewijd, de welgedane, in dure sponsorkleding gestoken presentatoren huilden unaniem krokodillentranen en spraken banvloeken uit van achter hun grote bellen rode wijn. Natuurlijk: sponsorinvloed, omkoping, kijkersbedrog, dat is het spel, meneer en doping, ach… Maar dit, nee, dit had nooit mogen gebeuren! Een wielrenner van de weg rijden! Schande!

De aangereden renner zat vandaag weer op de fiets. Het hele jaar door worden er in Frankrijk en ook in ons land duizenden fietsers door automobilisten van de weg gereden, er vallen op die manier honderden doden, waarvan het merendeel kinderen. Daar hoor je nooit iets van, want dat is het dagelijks verkeer, dat is de gewone orde der dingen. Een ding staat wel vast: de Tour, met het totalitaire mediacircus eromheen, heeft in alle opzichten het carnaval van de troon gestoten als het jaarlijkse omkeerfeest, als de grote publieke manifestatie van roomse huichelcultuur.

zomer 2011